Rozgrywka

To zbytnie uproszczenie. On nie był dla mnie nigdy "miastowym tomusiem" tak do końca. Najpierw był niezidentyfikowanym kotem, o którym nie miałem zdania, bo za mało mnie było, żeby mieć zdanie o wszystkich i znać ich tożsamość. Potem był dziwnie grającym niezidentyfikowanym typem. Potem był tomusiem, co biorąc pod uwagę tożsamość dawało nadzieje na niewinność i jakoś tłumaczyło niespójności w postach, co napisałem ze 2 razy (możesz sprawdzić jak chcesz, ja może też to potem zrobię). Gdzieś tak pomiędzy wczorajszym powrotem z biegu a linczem, ale nie wiem dokładnie kiedy zaczęło mi trochę nie pasować, że tak się upiera na Marudę już teraz, choć to dobry gracz, a tomuś przecież uważa, że dobrych graczy trzeba trzymać dłużej. No a wrotki odpiął moim zdaniem po linczu, ale to już temat na osobny post.

4) Na plus jest na pewno wytykanie nieścisłości w grze Klakiera. Tylko że powinien wiedzieć, że tak gra zwykle niewinny Klakier, nie zaś winny Klakier.

Bo Klakier faktycznie mota się jak niewinny Tomuś (a ja zawsze czytam go na odwrót i jak się plącze w zeznaniach, to uznaję, że manipuluje i mafia, a jak jest logiczny, to niewinny, a jest zawsze na odwrót, więc tym razem staram się nie popełnić tego błędu, choć nie ukrywam, że jego zdanie raczej biorę sobie do serca tak z półmetrową dokładnością w dół