Rozgrywka - zagadka mecenasa Rolskiego

Faza pierwsza kończy się w momencie, jak przeskoczyłem o kilkadziesiąt stron, bo nie miałem psychy czytać tego trzeci raz. Powyżej jest już zawarty claaim detektywa. To tak naprawdę nic nie zmienia, bo zasadniczo pomijając dosłownie pojedyncze wrzuty, za którymi nic nie idzie (1 na samym początku rozgrywki, 6, 13 i 14), obaj panowie cały czas się uniewinniają.



Ktoś powie: dobra Wiśniak kurwa, ale jakie to ma znaczenie, przecież sam ¾ gry uniewinniałeś Cugowskiego, a ja na to mu powiem: a srakie. Bo uniewinnienie Cugowskiego było, wg mnie, 100% adekwatne do jego gry w tamtym momencie i miało jakieś oparcie. Nie powiem, że przeczytałem dzisiaj cały temat, bo nie przeczytałem, zatrzymywałem się głównie na dwóch rozważanych nickach, ale przeczytałem jeszcze raz zdecydowanie więcej postów niż bym chciał. No i kurwa te pierwsze kilka dni to jest pierdolony benefis Cugowskiego, który grał wtedy dobrą edycję i mnóstwo ludzi go na zielono kolorowało, z żyjących ja i kawalec, zdarzało się gołocie (który miewał wątpliwości), prócz tego nawet dioniz jak przekleił niedoszłą analizę to brał to za sztuczne, a już dzień później się ze mną zgodził, że efekt jest 100% zgodny do oczekiwań i cugo wygląda na niewinnego.



Więc wracając do sedna sprawy. Nie wiem, nazwijcie mnie kretynem, jeżeli się mylę, ale kurwa się nie mylę – wg mnie na etapie akcji pod arsenałem nie było merytorycznych podstaw, żeby ją przeprowadzać i bronić rudego. Bo jego gra się nie broniła. Klocuch zdecydował się po raz pierwszy stanąć dla zasady w opozycji do głównego nurtu miasta i bronił Rudego bez zrozumiałych dla mnie podstaw, ściągając z niego część presji. A nieprzyciśnięty Rudy gra dobrze, co pokazał w tej i w poprzedniej edycji, prześlizgnął się aż do teraz.