Rozgrywka

Nie wiem jak to wyjdzie, a dziwnie nie czuję lęku
Dogrywając się do gierki, gdzie mafia jest w każdym werblu

e

Mirek, dawaj tę siedemdziesionę.

Ej mordo jestem Harry Potter
Mafia moze mi co najwyzej


Tyfytyfy skrecz

Taki trochę chujowy ten post imo.
Plus, do tego czasu, Mirek zdążył zaatakować wszystko, co się ruszało i wymienić pół zdania z Vice, plus dojebka do Vateusza imo była dość naciągana, zwłaszcza ten post o tym, że Vati ma przestać się kreować, bo na niego pośle głos




Ja tam się dalej zgadzam, że tamten post był chujowy, ale jeśli dobrze pamiętam, to pytany o niego Mirek nie odpowiedział (co jeszcze o niczym nie świadczy, tutaj nikt nie odpowiada na pytania/posty)

Na podstawie analizy postów Mirosława Okońskiego, oto konkretne przykłady wspierające argumentację o jego nieścisłościach:

1. Nagłe zmiany zdania dotyczące głosowań
Post z 24 sierpnia o 20:54: Mirosław zmienia głos na „Przyjaciela”, sugerując, że go „nie uratuje”. Jednak wcześniej, w poście o 20:57, sugerował, że powinni rozważyć „Szefa”. Ta nagła zmiana wskazuje na brak zdecydowanej strategii.
2. Sprzeczności w ocenie graczy
Post z 25 sierpnia o 17:54: Mirosław krytykuje Grappę za to, że „nie gra logicznie”, ale w innym momencie sugeruje, że teorie Grappy są trafne. Taka rozbieżność może wskazywać na próby dostosowania swojej narracji.
3. Niezgodności w interakcjach
Posty z 26 sierpnia o 9:51 i 10:04: Najpierw krytykuje „Harry’ego Pottera” za brak jednoznacznego stanowiska, a następnie sam unika jasnego stwierdzenia swojego podejrzenia. To może wskazywać na próbę balansowania swojego stanowiska.
4. Błędy logiczne w argumentacji
Post z 25 sierpnia o 8:47: Sugeruje, że mafia mogłaby głosować na siebie, aby zmylić miasto, ale odrzuca tę myśl, gdy chodzi o jego własne głosowania. To niespójne rozumowanie.
5. Niejasności w stanowisku wobec innych graczy
Post z 26 sierpnia o 8:41: Mirosław deklaruje, że „rozważy opcje później”, ale nie wraca do tematu. Takie podejście unika jednoznacznych deklaracji.
Podane przykłady wspierają tezę, że Mirosław Okoński prowadzi niekonsekwentną grę, pełną sprzeczności i logicznych nieścisłości, co może wskazywać na próbę manipulacji narracją.

nie ty sie miales o to przyjebać gościu

oj

tłumacz się