Podsumowanie XXVI edycji

Dodałem opis do edycji. Swoją drogą, ten tekst z przedszkolem to nie był House'a w edycji z Housem? Chyba że on jeszcze starszy jest

Uff, ciesze się, że Shrek poruszył ten temat, bo generalnie tak jak mi się cała analiza podoba - i idealnie ubiera to, co tutaj zawsze nienawidziłem i to co zawsze mnie frustrowało w grze, i to co sprawiło, że przestałem dawać (w obecnej edycji jako Bajka) jakiekolwiek analizy czy większe myślowe ruchy - to miastowe ślepe podążanie za Mędrcami czyli Autorytetami, co faktycznie jest unikalne dla tej Łukaszowje mafii.

I zabija to nie tylko personalną chęć do życia/grania, ale też za każdym razem im dłużej toczy się gra, tym jest mniejsza aktywność bo Autorytety decydują - aczkolwiek do czasu, bo często wszyscy odpadają i gra toczy się dalej bez nich. To tak w ramach wyjątku Easy, bo prosiłeś o wyjątki. Zobacz sobie te edycje, gdzie pod koniec gry nie było Autorytetów, bo byli martwi - i mieliśmy normalną mafię w finale. Takie gry to nie jest wcale tutaj nienormalność, i według mnie w finałach regularnie jest tak, że nie decyduje Autorytet, bo już autorytetów nie ma. (mogę przejrzeć edycje i ci powiedzieć w jak dużej ilości tak było, bo wydaje mi się, że twój Pattern finałów z autorytetami, to jest generalnie rzadkością na Łukaszowej, przynajmniej od 15 edycji+). I wbrew pozorom wtedy decydującym "factorem", na to kto umrze - nie był autorytet vs autorytet, tylko wrażenie niewinności vs wrażenie niewinności.

Post-edit:

Dlatego też uważam, już tak odruchowo, że mordy codziennie to mocne rozwiązanie problemu autorytetu, bo ukazując i tworząc autorytet, masz 2x większa szansę na śmierć w mordzie. Może to dlatego na Łukaszu wytworzyła się ta głupia moda na "kozakowanie autorytetem"? W każdej normalnej mafii, w 90% gier, przeważa mordowanie codziennie. Tutaj, od zawsze, przeważało (jezeli dobrze mowie?) zabijanie mordem co 2 dzień. A to daje ogromne survivality (zwłaszcza gdy dodamy role) i mozliwość życia dla Autorytetów. Na normalnych mafiach tzn. nie-Łukaszowych, autorytet musi udawać nie-autorytet, by nie odpaść z mordu, a zarazem musi tak prowadzić grę, by było dobrze dla miasta. Tutaj na Łukaszu? Autorytety same się od razu "odsłaniają" (nawet nie jako osoby dobrze manipulujace tlumem, ale jako osoby dobrze po prostu czytajace gre i dobrze grajace jako miasto), i mogą bardzo długo przeżyć otwarcie, zanim zostaną zamordowani. Generalnie odruch ten, że tak powiem, lokalno-kulturowy, jest paskudny. Bo ten odruch i "przeżywalność" autorytetów sprawia - że autorytetom nawet nie chce sie starać "ukryc".

Cały post Easiego to pomija - przeżywalność autorytetów. Jest tylko jedno wielkie "jak stajemy się autorytetami". Z czego wynika autorytet. I tak dalej! Ale przecież jest też główny problem, czyli jak w ogóle grać jako autorytet by przezyć! Czemu to w ogóle nie jest poruszane przez Easiego? Właśnie przez te paskudne przyzwyczajenie lokalne, że tak można i tak powinno się grać. A to jest bardzo ZŁE DLA MIASTA! I też nierozwojowe dla Kozaków-Autorytetów. Zwłaszcza, gdy wszyscy Autoryteci zginą, do ostatnich linczów nie przeżyje żaden autorytet, i nagle mamy ostatnie lincze pomiędzy: mafią, która przeżyła, a miastem, które przeżywało, ale w którym to mieście nie ma żadnego Autorytetu, który nagle może wyjść w Glorii i Chwale, i rozjebać te końcówkę swoim skillsem. Tylko miasto, złożone z tych co ledwie przeżyli, zazwyczaj nie-autorytetów, bo jak wspominałem, autorytety się nie chowają i nawet starają się nie przeżyć (by potem móc jak Easy mówic - hehe, byłem najlepszy w tej edycji, hehe, bo miałem 5/5 trafień. Sam fakt, że tak Easy tworzy konotacje bycia najlepszym, pokazuje jak mocno te zwyczaje (!) weszły tutejszej Starej Gwardii w krew. Dobrym jest przeżycie do końca i wtedy działanie, a nie odsłonienie się jako najlepszy gracz i dostanie kulki od mafi.)

Koniec-post-edita:

No ale przejdźmy od paragrafu TOŻSAMOŚCI

Its nothing personal, ale ten cały paragraf to jedna wielka negacja. Mechanizm obronny. Unikania widzenia prawdy. Tworzenie wytłumaczenia pod to, co się dzieje i jest faktem. Cieszę się, że Shrek to już niejako powiedział, bo nie będe brany za szaleńca, za to że jestem "z zewnątrz" (mimo iż rozegrałem tutaj 10 edycji?). Tylko jak wytłumaczyć Easyowi fakt grania tutaj tożsamościami, i to mocno? Przecież to jakby opowiadać Putinowi jak proste chłopaki z Mobilki sobie radzą na froncie. No niemożliwe jest, by człowiek najmocniej wkręcony, najmocniej rozegrany, najmocniej myślący - chociaż CIUT zobaczył perspektywę osoby z zewnątrz, nowej osoby. Osobę z dołu hierarchii, a nie z góry hierarchii. Całe twoje tłumaczenie musiałoby zakładać, że np. ja, czy Lipszyc, czy inni nowi (a ja nawet nowy nie jestem), nie wiem, kłamią? Że ich perspektywa poznawcza... jest zła? Mogę oczywiście rozwałkowywać cały ten paragraf na części składowe (ale to już zrobił po części Shrek), ale to byłoby niepotrzebne rozdrabnianie się. Po prostu zachodzi tutaj ten proces poznawczy,

Nie bez powodu nowe osoby są tak marginalizowane, albo jest na nich brana poprawka ich zabijająca (jako miasto, rzadziej jako mafia, bo mafia poluje na Autorytety). Bo tutaj sobie Stara Gwardia szuka samych swoich, poklepuje się po jajcach, i robi kółeczko wzajemnej adoracji w ramach tworzenia Autorytetów - zakładam, że jest tutaj kilka typów ludzi (ze stałych graczy, zresztą, nawet kojarzy mi się od razu nick Szarleja czy Squbańca i tego typu kochani gracze którzy z natury nie Kozaczą i nie chca stawać się przed Szereg, mam nadzieje, że nie pomyliłem osób), którzy łatwo oddają komuś prowadzenie, a do tego mają żyłkę do rozpoznawania swoich, i nieważne jak gra się toczy względem nowych osób czy rzadszych, to "Stara Gwardia" sama z siebie, głównie na tożsamosciach, tworzy cały koncept Autorytetu, często na podstawie tożsamości.

Proces wygląda tak: mamy starogwardyjską mafię i starogwardyjskich niewinnych. W tym kilku Kozaków, możliwe tu i tu. Ale widać, że akurat teraz pan XXX, starogwardyjski kozak, stara się pomóc miastu i dużo pisze i dużo działa. Ok, starogwardyjscy nie-kozacy i pewnie jakiś kozak też wspólnie uniewinniają aktywnego, dają mu "Przewodnictwo" czyli Autorytet, i tak to leci. Najgorzej jak to przewodnictwo trafi na mafię, ale prawda prawdą, że to się zdarza bardzo rzadko. Niemniej, ten paskudny pattern się tworzy, a potem taka jedna osoba decyduje o linczach w jakiś bezsesnowny sposób oparty zazwyczaj tylko na jej intuicji albo analitycznym myśleniu, ale jednostkowym. To nie jest dobre na mafię.

To nie tylko zabija grę, ale sprawia, że ona jest nudna. Co też było widoczne w tej edycji z testaemntem Easiego. Testament Easiego był paskudny i rotował całą grę na zwycięstwo mafii, bo jako główne cele stawiał dwóch mega niewinnych miastowych - mnie jako bajkę i Grande Connection. Gdzie z nisko położonych graczy, byliśmy turbo-niewinni generalnie. Ale głowny "autorytet", zbudowany w ogromnej części na "tozsamosci", zdecydował pośmiertnie, że mamy umrzeć. To nawet już gry nie było, bo biorąc pod uwagę pattern gry Łukaszowej, to nawet się tego odwrócić nie dało, nawet mimo tego jak "zielono" świeciliśmy z Grande, więc takie podanie mafii imho wygranej, a przynajmniej wielka jej pomoc. I nawet nie w fakcie że Easy wskazałeś nas jako mafię, ale wskazałeś nas Autorytetm jako mafię, i zabiłeś tym w ogóle naturane dyskusje miasta, naturalną grę miasta i same decydownaie miasta kogo zabijać. Bo broniliśmy się z Grande tak hardo, tak zielono i tak mocno, że... i tak to nic nie dało. Co najwyżej ja mogłem z nim próbować robić reverse-lincz, co mi zaproponował na chwilę przed linczem, ale to nadal skowyt umarłego. I skowyt umarłego, komu nawet nie dano szansy się obronić, bo już testament zdecydował. Tyle.

Co do tożsamości - zgadzam się tutaj bardziej z Lowem i bajką niż z Redem. Zdaję sobie sprawę, jak duży jest próg wejścia i jak właściwie trudno jest postawić się w kontrze do autorytetu w trakcie rozgrywki. I o ile to, że zwykle ten autorytet bardzo trudno przekrzyczeć jest dobre, ponieważ po to sobie budejsz pozycję w grze, ale u nas autorytet buduje się na tożsamości. I wszyscy robimy to instynktownie, na przykład ja znacznie większą uwagę przykładam do postów Reda niż - weźmy kogoś z drugiego końca - antury. To wynika z tożsamości.

I teraz: problem jest zakorzeniony tak głęboko, że moim zdaniem nie ma powrotu do gry bez tożsamości. To jest dla naszej społeczności niewykonalne. Możemy podjąć próbę wywalenia planszy, przewrócenia stolika i zagranie przy użyciu zupełnie innych środków, aby te tożsamosci były trudne do wykrycia (po angielsku?), ale żaden pomysl nie zadziała imo

Dobra, druga część odnosząca się do przerostu formy nad treścią , genialnej teorii Reda, przerostu formy nad treścią, celnego spostrzeżenia z innej perspektywy na rozgrywkę, które faktycznie może przynosić profity, ale kilka kwestii muszę jeszcze przemyśleć/przetestować w praktyce zanim pokuszę się o formułowanie dalej idących wniosków.

Pociąłem sobie post na kawałki, część wyjebałem żeby nie robić z tego aż takiego commentary, tutaj raczej dorzucam swoją perspektywę niż wchodzę w bardzo głęboką polemikę, no ale nie uprzedzając faktów.



Tak, ale.
Tak, bo nasze miasta faktycznie mają tendencję do pewnego hierarchizowania się i tak, faktycznie trzeba zwracać uwagę na coś takiego jak "bieżący autorytet", a patrząc na grę z boku jest to ciekawe pole przy analizach danego gracza.
Zgadzam się jednak z ostatnim postem Antury (do którego prawdopodobnie odniosę się osobno, chyba że siłą rzeczy większość przemyśleń i tak wsadzę do tego posta i nie będzie miało to sensu) i na kwestie te musisz wziąć poprawkę.

Czego nie wziąłeś pod uwagę:
jesteśmy bandą ludzi w wieku (najczęściej) 25-35, zazwyczaj xD jesteśmy inteligentni. Gramy od kilku czy w skrajnych przypadkach kilkunastu lat w mafię i chyba dobrze nam to wychodzi. To są idealne warunki do tego, żeby:
- pompować sobie balonik własnej zajebistości
- zabijać grę robiąc samograja

Pierwsze lekko żartobliwie (tzn. sam przez tyle edycji nie spotkałem się z tym, żeby kwestia ta była problemem), ale fakty są takie, że robimy/robiliśmy sobie tutaj wyścig na długość e-kutasów kto będzie lepiej łapał mafiozów. Jesteśmy egocentrykami i w sumie nie byłoby w tym nic złego, bo innym krzywda się nie w związku z tym nie dzieje, tworzy to warunki do zabijania gry przez tworzenie dyktatury autorytetu, o czym wspominał Antura. Ja w zasadzie przez to te 3 lata temu przestałem się zapisywać do edycji, bo taka formuła (skażona tożsamościami xD) zwyczajnie przestała mi odpowiadać.

Rozwinę to jeszcze w odpowiedzi na post Antury, bo chyba jednak go napiszę.

Tak jak ludzie naturalnie mają skłonności do oddawania części władzy w ręce autorytetów (xD), tak tutaj są gracze (i nie mówię, że te osoby grają źle - zupełnie nie o to chodzi), które są ok z puszczeniem kierownicy i przejechaniu na np. testamencie osoby X przez trzy dni, a w tym czasie nic właściwie się nie wydarzy. Na cmentarzu pisałem, że gra skończyła się z linczem na mnie i w zasadzie była to prawda. Wiedzieliśmy, że zabijemy erica. Eric dał testament. Nagle okazało się, że mamy ustawione 3-4 lincze do przodu i nie było trzeba nic robić, w temacie latał tumbleweed.gif i tak się toczyło aż do meczówki.

Ja od dłuższego czasu (no super spostrzeżenie jak z 4 lata nie grałeś, pało) boję się, że gdzieś w swoich rozkminach albo przeszarżuję i nie zobaczę czegoś oczywistego/popełnię głupi błąd przy założeniach, albo tak swoją osobą zdominuję temat z rozgrywką, że nie będę w stanie spojrzeć z boku na to, co aktualnie się dzieje. Dlatego np. postuję falami, żeby w międzyczasie gra mogła potoczyć się też bez mojego wpływu, czy przy każdej możliwej okazji unikam tworzenia kolejek do linczu (które na pewnym etapie gry i tak na 95% muszą wystąpić).




To jest ciekawe, szerzej niżej, ale: z perspektywy teorii rozgrywki "dobra/zła gra miasta/mafii" leżą na innej osi niż "mały/duży autorytet miasta/mafii".
Tak jak rozmawialiśmy wczoraj - możliwe, że wspomnienia wypaczają faktyczny obraz tamtej rozgrywki, ale z tego co sobie przypominam - w edycji V mieliśmy sytuację, w której miasto było bardzo mocne autorytetem i fatalne w typach, bo zaczęliśmy się pożerać między sobą. W tym czasie licz i stork jako mafiozi zrobili swój własny konflikt będący tłem wydarzeń wśród najmocniejszych autorytetów. Miasto miało większy autorytet, mafia korzystając z okazji zagrała lepsze zawody i zasłużenie wygrała.




To jest jeden z tych elementów, które muszę przemyśleć/sprawdzić w praktyce.
Sprawdzić się sprawdziło, ale teoria piątek też była zaskakująco bliska powodzenia.

Pomysł z ograniczaniem gałęzi potencjalnych wydarzeń przez pryzmat ogólnej szacowanej pozycji mafii w rozgrywce bardzo mi się podoba, nawet niezależnie od tego, że jak słusznie zostałeś wyjaśniony przez kolegów Tomusia i Anturę, w tym przypadku doprowadziło to do tego, że ustawiłeś nam grę.
ALE: podobnie jak w przypadku tożsamości i w tym przypadku wszystko sprowadza się do poczynienia prawidłowych założeń i czy z nimi trafisz, a po sprawdzając to po edycji post factum i tak to będzie kwestia praktycznie semantyczna.
Przykład: umierając założyłeś, że mafia jest w mocnej pozycji. Niesprawiedliwie upraszając: zapewne na podstawie tego, że przez trzy lincze padali niewinni, ty na ten moment widziałeś mafię we mnie i w Lipszycu i widziałeś, że udaje nam się coś takiego przepychać - czyli mamy "sumę autorytetów".

Tylko, przynajmniej wg mnie, nie do końca odpowiada to faktycznej dynamice rozgrywki w tamtym czasie, skoro:
1) Lipszyc wg mnie i tak od dwóch dni jechał na pożyczonym czasie,
2) Stefan wpadał i głosował, ale w temacie praktycznie go nie było i wszyscy wiedzieli, że prędzej czy później będzie trzeba go odpalić, bo jak zrobi się gorąco, to będzie już na to za późno,
3) Ja, który starałem się w jakiś sposób plantować w mieście różne korzystne dla mafii pomysły, już byłem w tym momencie zlinczowany

Skoro mafii tak długo udało się skutecznie znajdywać inne cele do linczu niż Lipszyc - absolutnie uzasadnione było czynienie założeń, że analiza głosowań pomoże znaleźć mafię. I co? I kurwa chuja, bo dzięki chłodnej głowie Tomusia i puszczeniu kierownicy przez miasto te lincze nie dość, że przeszły w dużej mierze rękami miasta, to jeszcze oczyściły kuleszę.



A mi się kurwa wydaje, że ja widzę tutaj potencjał, żeby wykorzystać, ale będę to sprawdzać xD



No to się zgadza, jeszcze się rozpiszę w którymś miejscu na ten temat, ale zasadniczo w większości przypadków mafia gra tak, jak pozwala jej na to miasto.

ale dzisiaj wieczorem albo chociaż w lutym?

Tożsamości to skomplikowany temat, oczywiście idealne dla rozgrywki byłoby, gdyby każda następna edycja to była tabula rasa, nikt nic o sobie nie wie i gramy w czystą mafię z nieznajomymi. Obecna liczebność naszej społeczności niestety to uniemożliwia.

Co ciekawe, zauważyłem, że gra na tożsamościach przynosi coraz mniej efektów. W ostatnich 5-10 edycjach zaczęły nawarstwiać się błędy:
- za szybkie uniewinnienia (wojewódzki, bo świeżak, bo pisze na luzie w swojej pierwszej edycji, cezarykulesza, bo tomuś nazwał kogoś debilem i sobie postuje jednolinijkowce bez tryhardowania)
- brak zaufania do gracza po błędnym odczytaniu jego tożsamości (np. tomuś myślący, że ja to Red w meczówce i linczujący mnie zamiast mafiozy)
itp., itd.
Sam popełniłem kilka gaf, gdzie znajomość tożsamości gracza doprowadziła mnie do błędnej zmiany decyzji o jego przynależności.

Jakie jest rozwiązanie tej sytuacji? Częściowo wymuszone, trzymamy się wytyczonych reguł, zostawiamy rozmowy o tożsamościach.

A druga rzecz, to świadoma zmiana nastawienia. Nie podchodzić do tożsamości jako do magicznego sposobu na szukanie mafiozów, bo jest tu masa pułapek, w które można wpaść i które zostały opisane powyżej. Proponuję podchodzić do tego bardziej holistycznie. To znaczy, nie dajmy się złapać w małe rzeczy, które przyćmiewają inne wątpliwości odnośnie postawy gracza -> np. cezarykulesza, było kilka przesłanek, że grał jak niewinny tomuś, ale koniec końców czy był przydatny dla miasta? czy robił coś szczególnie miastowego? Gdyby grał w nieznanym sobie towarzystwie, liderzy miasta którzy by się wykreowali, na pewno przycisnęliby go za taką grę. I o tym trzeba pamiętać.

Do reszty odniosę się może w przyszłości, póki co nie mam czasu.

Do wszystkich wątków nie dam rady się odnieść, ale spróbuję chociaż do kilku, bo jak się zacznie kolejna edycja, to już będzie po sprawie, a dyskusja ciekawa.

Zacznę od początku. Trudno zignorować niewinność Squbańca, gdy się go zna i widzi, jaka jest różnica między grą miejską i mafijną. Ignorowanie tego byłoby na szkodę miasta i dalej uważam, że to ten lincz zaważył na wygranej mafii w bardzo dużej mierze. Drugą (a może nawet pierwszą co do ważności) był testament Reda i ślepe podążanie za nim.

Co do Kuleszy, to nie wydaje mi się, że został oczyszczony za tożsamość przez kogoś innego niż Red. No bo z osób, które są stałymi bywalcami i rozpoznają ludzi to oprócz Reda grałem jeszcze ja i nie wiem, kto (Ciebie nie liczę, byłeś w mafii, a Kacper padł w pierwszym mordzie), chyba nikt. Ja akurat w tej edycji oprócz Messiego nikogo nie oceniałem po tożsamości, starałem się grać w czystą mafię. Niestety przez ograniczony czas nie każdego byłem w stanie przycisnąć, a że Kulesza na początku parę razy mi podpasował, myślał jak ja, to mnie kupił i potem już się nim nie zajmowałem. Tak więc akurat tutaj był to po prostu błąd niewystarczającej presji, a nie tożsamości. Przynajmniej z mojej strony, ale moim zdaniem też z większości reszty miasta.

Lipszyca za tożsamość najpierw bronił, a potem atakował bajka, który sam jest przeciw tożsamościom, więc lekka hipokryzja, gdyby on nie włączył tego w grę, to by się nikt nie odnosił. Lipszyc był mafijny sam z siebie, bez tożsamości.

Zgodzić się mogę jedynie z szybkim wyrobieniem sobie autorytetu przez Reda, choć ja go w swoim testamencie traktowałem jako podejrzanego i opcję na mafię, a nie gościa do bezwzględnego wielbienia i słuchania.

Nie będę już cytował, natomiast w dużej mierze zgadzam się z Anturą, że "autorytety" (w tym ja) nie za bardzo kryją się z tożsamością i często giną w mordach, ale nie wiem, czy da się coś z tym zrobić, bo jak się ktoś będzie krył, to ryzykuje, że nie wyrobi sobie potem pozycji lub zostanie posądzony o bycie w mafii i granie dlatego poniżej potencjału. W edycji z rolnymi może nie być takiej rzezi autorytetów, bo jednak trzeba też szukać rolnych.

No ale to jest problem porównywalny do lekcji wfu w Polsce. Masz grupę tych, co grają w taką piłeczkę dobrze i się cieszą, że mogą sobie pograć i masz takich, którzy w piłeczkę czy w ogóle w sprawność fizyczną są nie za bardzo. I są wybierani ostatni, wkurwiają się, kombinują jak z takiego wfu spierdolć, bo o co się mają męczyć psychicznie i wysłuchiwać, że są gorsi od pozostałych.

Skutek? Dobrzy/wysportowani sobie grają, ci którym lekcje wf faktycznie by się przydały, żeby jakąkolwiek sprawność fizyczną w człowieku zaszczepić, często stają się jeszcze mniej sprawni.

Wracając: masz rację z tym, że podejrzenia osoby X czy Y mogą być zmarginializowane nie przez tożsamość, a brak dostatecznego skilla w szukaniu/argumentowaniu. Tylko idąc tym tropem dalej będziemy siedzieć we własnym gronie i przybijać sobie piątki, że jesteśmy fajni, tylko z edycji na edycję tych nowych osób coraz mniej będzie.

Trzeba dawać nowym wędkę w postaci protipów, ale tworzyć też przyjazne warunki dla gry. I my możemy teraz się zastanawiać czy dla nas gry na tożsamościach było mało czy dużo, ale jak przychodzi z zewnątrz jedna czy druga osoba i mówi, że oni sami tego nie rozumieją i jest taki temat, to jak ja mam z tym polemizować xD
To jak kwestia mojego pojedynku w ostatniej edycji z Redem właśnie. Co z tego, że do tej pory jestem przekonany, że erystycznie wygrałem, skoro z przyczyn leżących po mojej stronie nie dałem rady przekonać do tego innych. Co z tego, że na potrzeby dyskusji nawet zgodzimy się, że gry na tożsamościach nie było, skoro sami zainteresowani mówią inaczej*

*tak, wiem że jest jeszcze tutaj poruszona przez Reda kwestia 'tłumaczysz graniem na tożsamościach inne braki' i w tym też coś jest, ale to nie jest tak, że kwestia tożsamości pojawiła się w tej edycji i po postach Lipszyca.

No, ale to narzekanie, że pada deszcz. Nie zatrzymasz tego, że deszcz pada, ale możesz polubić deszcz (ja nie lubię np.) albo wziąć parasolkę. My graliśmy wiele poprzednich edycji bez parasolki, teraz wszyscy latają z kurtkami przeciwdeszczowymi, a niektórzy narzekają na mrzawkę. Nie tu jest problem, chociaż akurat Ty wiesz gdzie leży problem, ale że jest on trochę trudny do rozwiązania, to dobrze chociaż ponarzekać na element gry, który nas w czymś wkurza, zrozumiałe xD W sensie nie czepiam się, dobrze że o tym chcesz gadać, bo akurat na problem tożsamości możemy łatwo wpłynąć, np. zmieniając regulamin. Zwłaszcza że IMO zmienimy podejście i problem zniknie, o czym zaraz, bo mam chyba dobre rozwiązanie. Element tożsamości jest w niektórych przypadkach nie do uniknięcia, bardziej trzeba uświadamiać graczy, jak do tematu podchodzić, bo bywało z tym różnie i ludzie mają różne nawyki. Jedni lepsze, inni gorsze.

1) I tak i nie z Messim. To znaczy ok, to prawda, gracze go uniewinniali za tożsamość. Ale to dlatego, że różnica jest kosmiczna i widoczna tak bardzo, że nie da się koło niej przejść obojętnie. I po prostu nie będziemy przechodzić, o tym później. Ale zawsze powinno się patrzyć na całość, jeśli to jest tylko "Gracz X to Krzysiek i gra jak winny/niewinny Krzysiek" to chujówka, ale jak ktoś przeanalizuje metę ORAZ naturalność, głosowania, zachowania etc. czyli wszystko, no to chyba spoko, dokonał analizy, można się z nią zgodzić lub nie? Problem z tożsamościami jest tym, że to taki bonmot nieweryfikowalny, ktoś rzuci tak, inny rzuci inaczej i jeśli sytuacja nie jest oczywista to to jest bezwartościowe, coś jak pisanie "X, ale mafijnego posta stworzyłeś" "oooole mafijny post teraz", też jak nie uzasadnisz dlaczego coś jest mafijne, to to tylko puste hasełko, które wkurza a może wkurwić jeszcze bardziej, jak jest nietrafione. Jeśli argument mety/tożsamości będzie tylko elementem większej całości i do tego przyrządzony w sposób, który sprawi, że normalnie będzie o tym można rozmawiać (pokażę później o jaki sposób mi chodzi, to nie jest stricte mój sposób, teraz nie zdążę). Do tego z Messim chodzi też o to, że on gra w sposób taki, że dowolny gracz o podobnym potencjale przy takiej grze/obronie byłby w 95% przypadków niewinny, a te 5% to bardzo dobrzy/genialni mafiozi, którzy jednak z reguły jeśli już istnieją, to zazwyczaj to są ci najwięcej analizujący. Ale trudność w udowodnieniu kto ma rację znowu polega na tym, że nie ma w trakcie edycji o tym rozmowy, jest tylko przedstawienie kto ma jakie przeczucie. Jest z grubsza "Moim zdaniem X niewinny" vs "A moim zdaniem winny" i jest zabawa w przekrzykiwanie, to zniechęca do gry. Jeśli Squbanćowi się to uda, to pytanie, czy zagra genialnie, czy zostanie uniewinniony z dupy. Uważam, że jesteśmy już w miejscu, gdzie w grę wchodzi głównie pierwsza opcja, a to ma małe szanse zaistnienia.
2) Myślę, że jestem jedynym graczem w tej edycji z miasta, który wiedział, kim jest Kulesza. Nie liczę cmentarza (bo może Guwniara) czy niegrającego Volva (który nie wiem, czy jak śledził, to wiedział, możliwe że nie). O tym piszę cały czas. Jest szukanie pisania o tożsamościach, a tego prawie nie było. Zjawisko mogło wkurwiać przez pewną manierę niedyskutowalności i to jest do rozwiązania.
W sumie racja, cztery przypadki. Pięć nie, gdyż Tomus jak pisałem nie pasuje, bo byłem zapewne jedynym graczem, który znał jego tożsamość. 11 innych miastowych mogło się nim zainteresować, raczej tego nie robili mocniej, bo w pewnym momencie sobie wyrobił dobrą pozycję i mieli go za niewinnego xD Ale tak, to by dało cztery przypadki, czyli mega mało. Nie graliśmy na tożsamości. W naszych edycjach pojawia się, ja wiem, strzelę że z ~500 oskarżeń/typów (bardzo na oko, ale 16 graczy i średnio po 30 na gracza, bo ataki/uniewinnienia i zmiany zdania, średnio ze 2 na edycję). Nawet jak sporo mniej czy więcej (bo nie siądę i nie będę liczył, po co xd), to i tak daje jakąś żadną próbkę de facto. Jeden Messi i pojedyncze wspomnienia, trochę ja, ale u 3-4 osób. Bardziej to, że edycja z testamentem pośmiertnym i dniem na rozkminę, to wiadomo, że testamenty będą miały większą moc. Łatwo to można zmienić (i wrócić do tego, jak zechcemy znowu sobie tak zagrać). I to, że te wtręty tożsamościowe były niedyskutowalne i nie każdy wiedział o co w ogóle chodzi. To też można zmienić, chociaż długo panowało przekonanie, że nie (ale to bardziej brak chęci).

No ale generalnie bardziej tutaj nie dyskutuję z tezą, że tożsamości u nas pojawiające się w dyskusji mogą wkurwiać (wiem i rozumiem), tylko przyczyną nie jest ich istnienie, tylko podejście do tematu. To trzeba zmienić, chociaż jest dużo lepiej niż kiedyś, pojawiły się ewentualnie inne problemy.

Lecę do pracy, odpowiem szerzej co mam na myśli po pracy odpowiadając na ten dłuższy fragment.